GALLILEOUS

Na naszym Festiwalu zdarzają się nie często sytuacje, że dany zespół występuje z pominięciem umownego trzyletniego okresu, w którym nie powinien zagrać. W tym konkretnym przypadku zdecydowało to, że omawiany band dał wspaniały koncert w Toruniu w 2020 r. podczas 14. edycji Festiwalu. Publiczność cudownie się bawiła, mimo, że zespół miał trudne zadanie, gdyż rozpoczynał nie tylko dzień koncertowy, ale także cały Festiwal. Ponadto wydał niedawno bardzo dobrą płytę, która była nominowana do Nagrody Roberta „RoRo” Roszaka za 2021 rok.

Szanowni Państwo 2 lipca b.r. w Gniewkowie wystąpi Gallileous

Zespół Gallileous – niegdyś silnie związany z polską sceną doom metalową, od kilku lat kieruje swoje aspiracje w stronę space rocka, hard proga, czy psychodelicznego rocka lat 70-tych, co

odzwierciedla się w recenzjach ostatnich albumów. Koncertując Gallileous prezentuje głównie materiał z trzech ostatnich płyt: „Stereotrip”, „Moonsoon” oraz najnowszego wydawnictwa „Fosforos”. Ciężkie gitarowe brzmienie w połączeniu z syntezatorem, zróżnicowanymi tempami oraz mocnym wokalem tworzą potężna dźwiękową zawieruchę. Przygotujcie się na Dźwiękowy Grom!

https://www.facebook.com/gallileous/

http://gallileous.bandcamp.com/

BIOGRAFIA

Gallileous zaistniał w doom metalowym świecie na długo przed tym zanim w pełni zaczęły obowiązywać takie muzyczne terminy jak: funeral, sludge czy stoner. Dzięki kultowemu demo „Passio Et Mors” z 1994 roku dziś często mówi się, że Gallileous jest polskim pionierem gatunku funeral doom.

NARODZINY I REAKTYWACJA

Pochodzący z Wodzisławia Śląskiego Gallileous, pomimo długiego stażu, dopiero w 2008 roku wydał oficjalnie demo „Passio Et Mors” na płycie CD oraz pierwszy oficjalny album długogrający „Ego Sum Censore Deuum”. W następnych latach zespół opublikował internetowego singla „Unholy Grail”, EP’kę „Equideus’ oraz koncepcyjny split album „Unveiling The Signs” ze wsparciem znakomitego brytyjskiego zespołu Pantheist, wywodzącego się z Belgii Wijlen Wij oraz czeskiej legendy doom metalu Dissolving Of Prodigy. Następnym wydawnictwem był bardzo dobrze przyjęty album „Necrocosmos”, wydany przez czeską wytwórnię Epidemie Records w 2013 roku. Rok później, po wielu personalnych roszadach, pojawił się trzeci album długogrający „Voodoom Protonauts”, który zespół zarejestrował jako trio. Płyta ugruntowała

wysoką pozycję Gallileous w świecie psychodelicznego stoner rocka. Poszukując profesjonalnego wokalisty, w 2015 roku Gallileous trafia na Annę Pawlus i wraz z nią nagrywa przełomowe dzieło o dźwięcznej nazwie „Stereotrip”. Płytę w 2017 roku wydała polska wytwórnia Musicom. Na „Stereotrip” zespół kontynuował swoje kosmiczne wątki liryczne, jednak muzycznie, obniżając strój, spotęgował gitarowe brzmienie. Płyta miała charakter bardziej piosenkowy, a poszczególne utwory zmieściły się w bardziej okrojonej czasowo formule. Jeszcze przed oficjalnym wydaniem płyty. utwór „Sonic Boom” znalazł się na pierwszym miejscu listy przebojów radia rockserwis.fm, skupiającego miłośników nie tylko progresywnego rocka. Po nagraniu płyty z zespołem pożegnał się wieloletni perkusista i współzałożyciel grupy Mirosław Cichy. W marcu 2019 roku, z nowym perkusistą Michałem Szendzielorzem, Gallileous rejestruje kolejny materiał. Zapędy słowotwórcze członków zespołu tworzą „Moonsoon”. Zbliżający się do pełni Księżyc zwiastuje zróżnicowanie nastrojów, jakie niosą za sobą bardziej rozbudowane w porównaniu do poprzedniej płyty utwory. Monsun to również silne, zmienne wiatry, przynoszące pory suche

i deszczowe. Tak samo na płycie można usłyszeć szybsze mocne i ciężkie utwory, space rockowe loty, ale również wolne nastrojowe ballady. Brzmieniowo „Moonsoon” nawiązuje do poprzedniej płyty i pomimo ewidentnego opuszczenia przestrzeni kosmicznych, nadal zaprasza do wspólnego tańca z gwiazdami. Na okładce albumu wykorzystano prace Ludwika Holesza, śląskiego artysty malarza amatora, którego praca pod ziemią i styczność z odciśniętymi w węglu śladami pradawnych roślin skłoniły do pracy twórczej. Holesz starał się przelać na płótno niczym nie sfałszowaną spowiedź ze swych doznań, odczuć, przemyśleń i rozważań ontologicznych co

idealnie współgra z warstwa liryczną nowej płyty zespołu.

EWOLUCJA, REWOLUCJA I KONCERTY

Nowe oblicze Gallileous ujawnia wewnętrzną rewolucję, która skupia dojrzałą wyobraźnię twórczą muzyków dając odzwierciedlenie w recenzjach płytowych. Obecnie, zespół znacznie odbiega od funeral doom metalowych brzmień kierując swoje aspiracje w kierunku hard rocka czy rocka progresywnego lat 70-tych, co ewidentnie widać w recenzjach trzech ostatnich albumów.

Częstokroć zespół kojarzony jest jako mieszanka Hawkwind, Blues Pills i Budgie. W międzyczasie nagrywania płyt Gallileous koncertuje w Polsce i Europie, dzieląc scenę z takimi światowymi sławami sceny doom jak: Saint Vitus, Lord Vicar, Jex Thoth, Kadavar, Sungrazer,

Pantheist, Mourning Beloved, Longing From Down, Mournful Congregation, 0xist, Belzebong, Dopelord czy J.D. Overdrive. Gallileous pojawia się także na znaczących na scenie stoner/doom

polskich i europejskich festiwalach. Można wspomnieć warszawski Days Of Ceremony czy Red Smoke Festival gdzie zespół dzielił scenę m.in z japońskim Church Of Misery, szwedzką Sumą,

brytyjskim Conan czy też vintage rockowym Blues Pills ze Szwecji, Greenleaf, niemieckimi Wedge i Samsara Blues Experiment etc. Zespół pojawił się również na cyklicznie organizowanych koncertach Doom over Vienna w Wiedniu. Flirt z muzyką progresywną przynosi udane koncerty na Warsaw Prog Days w 2018 roku (z Colinem Bassem, Coogans Bluff i Amarokiem) oraz dwa lata później na Festiwalu Rocka Progresywnego im. Tomasza

Beksińskiego w Toruniu. W miedzyczasie single trafiają na podium „Czwartkowego Czarta”, czyli listy przebojów nadawanej w Radio RockSerwis FM.

NOWY ALBUM

W czerwcu 2021 Gallileous melduje się na tygodniowy pobyt w kompleksie pałacowym w Porażynie, by pod czujnym i wrażliwym uchem Szymona Swobody nagrać swój najnowszy krążek zatytułowany „Fosforos”. Atmosfera panująca w studio Vintage Records odkrywa nowe walory zespołu. Po 11 latach zespół ponownie decyduje się też na zaśpiewanie dwóch utworów

w języku polskim. Tekstowo płyta mówi o „potworach”, z którymi każdy z nas obcuje patrząc w lustro. Na okładce albumu pojawia się ma grafika oparta na rysunku Stanisława Wyspiańskiego

„Jutrzenka, Phosphoros, Hesperos, Helios” (1897), będącym jedną z jedenastu prac przygotowanych przez artystę na prośbę Lucjana Rydla, który na zamówienie warszawskiego „Tygodnika Ilustrowanego” podjął się tłumaczenia „Iliady” Homera. Płyta ukazuje się 29 października 2021 roku nakładem rodzimej wytwórni ProgMetalRockPromotion. Płytę promują single: „The Groke”, „Golem”, „Ja Monster” i „Frankenstein”. Po sesji nagraniowej w zespole dochodzi do kolejnej zmiany. Tym razem miejsce dotychczasowego basisty zajmuje Mateusz Weber-Mieszczak.

OBECNY SKŁAD ZESPOŁU:

Anna Pawlus – śpiew

Tomasz Stoński – gitara elektryczna

Mateusz Weber-Mieszczak – gitara basowa

Michał Szendzielorz – perkusja

DYSKOGRAFIA:

Doomsday (rehearsal demo MC, 1992) Psycho Records 001

Passio Et Mors (demo MC, 1994) Redrum 666 (remastered, CD 2008)

Unholy Grail (internet single, 2008) Foreshadow Music

Ego Sum Censore Deuum (full album, CD 2008) Foreshadow Music

Equideus (MCD, 2009) Redrum 666

Unveiling the Signs (split, CD 2010) Redrum 666